Իշխանությունների կողմից նախաձեռնված սահմանագծման և սահմանազատման կեղծ գործընթացի, միակողմանի զիջումների դեմ Տավուշի մարզում քաղաքացիների կողմից օրեր շարունակ ընթացող բողոքի ակցիան լուսաբանող լրագրող, NewDay.am կայքի խմբագիր, լրագրող Անի Գևորգյանի և նրա հետ իր մասնագիտական աշխատանքը կատարող օպերատոր Ջանիբեկ Խաչատրյանի նկատմամբ ոստիկանության ծառայողները բիրտ ուժ են կիրառել։

Նիկոլի համար սա քննություն է՝ թե՛ դրսի, թե՛ Անկարա-Բաքու գծի, թե՛ սեփական թիմակիցների առաջ, այդ է պատճառը, որ ավելի նյարդային է, ու հրահանգ կա ջարդելու ժողովրդին: Անգամ «սպեցի» կազմն ընտրովի է, թե ում է ավելի ճիշտ ուղարկել Տավուշ, ում՝ ոչ:

Ոմանց թվում ա, թե քաղաքացին դամբուլի նման մի բան ա, որին ծառից քաղում են ու քացի են տալիս։ Դե, հայոց լեզուն էնքան ճկուն ա, որ կարելի ա նաև տենց մեկնաբանել։ Բայց իրականում՝ քաղաքացին դամբուլ չի։ Քաղաքացին աղյուս ա՝ էն աղյուսը, որով կառուցվում ա պետության շենքը...

Սիոնիզմը նախ ստեղծեց Ադրբեջանը, հետո ստեղծեց Իսրայելը։ Երկուսն էլ արհեստածին և արհեստական պետություններ են, և եթե հնարավոր լինի դիմակները հանել, ապա կպարզվի, որ դիմակների տակ ոչինչ չկա։ Բայց իրական է սիոնիզմը...

«Դեմ ենք տարածքներ հանձնելուն», «Դեմ ենք միակողմանի զիջելուն» և այսօրինակ նշանաբաններին պետք է փոխարինի հստակ (աներկբա) քաղաքական օրակարգ, օրինակ` «Փաշինյան Նիկոլի հրաժարական»:

Մինչ դավաճան քայլիստների թայֆան և նրանց սպասարկողները հանրությանը մոլորեցնում և մանիպուլացնում են, թե բա Նիկոլը Հայաստանի հողերից մի կտոր չի տալիս Ադրբեջանին և դա Ադրբեջանի հողերն են ու նմանատիպ այլ հիմարություններով կերակրում քաղաքականապես անգրագետ և պատմություն չիմացող քայլիստների դավաճանախմբին երկրպագող զանգվածին՝ սեփական խայտառակ պարտությունը որպես հաղթանակ, փոխզիջում և արժանապատիվ կապիտուլյացիա ներկայացնելով, պաշտոնական Բաքուն նախագահի մակարդակով «երեք մատի կոմբինացիա» է ցույց տալիս հայ ժողովրդին բացահայտ ասելով, որ մի միլիմետր հետ չի տալու Հայաստանից գրավված տարածքներից, որոնց 90 տոկոսը Բաքուն Հայաստանից գրավել կամ ստացել է որպես նվեր Նիկոլ Անհողի կառավարման ժամանակ:

Պարբերաբար նշում եմ և հիշեցնում, որ, չնայած Երկրագնդի 8 միլիարդանոց ողջ մարդկությունը բաղկացած է շուրջ 150 ազգից, 400 ժողովրդից և 3000 ցեղից, բայց նրանցից միայն մոտավորապես 200-ն այս պահին ունեն իրենց պետությունը:

Քայլում էիր փողոցում, մեկ էլ տեսնում էիր՝ մայթին միայնակ կանգնած ա հեռախոսի երկարուկ, մետաղյա, ապակեպատ խցիկը։ Մտնում էիր, դուռը փակում ու առանձնանում արտաքին աշխարհից։ Պատուհանից տեսնում էիր մարդկանց, մեքենաները, բայց դու առանձին էիր, քեզ ոչ ոք չէր լսում։

«Այլընտրանք չկա, եթե մենք ուզում ենք, որպեսզի մեր երկիրը մնա հայկական, այս ապահայկական և ապազգային իշխանությունը պետք է հեռանա։ Արդեն բոլոր-բոլոր անհնարինն ու հակահայկականն արել է։ Այո՛, այս շարժումը պետք է թափ հավաքի ու ընդգրկի ամբողջ Հայաստանը, և այս իշխանությանը պետք է հեռացնի և ոչ միայն հեռացնի, դեռ մի բան էլ ավելի։ Դեռ մի բան էլ ավելին՝ նկատի ունեմ արդար դատաստան՝ արդար դատավարություն և արդար հատուցում»։

Հայ Առաքելական եկեղեցու զանգերն հնչել են մերօրյա գոյապայքարի ազգային դաշտում` ի Հայաստան և ի Սփյուռս: Հնչել է Մայր Աթոռից։ Հնչել է Անթիլիասից, որտեղ տեղակայված է Հայ Առաքելական եկեղեցու չորս նվիրապետական աթոռներից մեկը՝ Մեծի Տանն Կիլիկիո Կաթողիկոսությունը։